Het poesje
Het poesje
vertedering tot mijn hart
vrolijkheid op mijn gezicht
het begon bij de eerste beweging
die het dekentje op de mand maakte
de wasmand kwam in beweging
aan de rand verscheen het kopje
het kleine snoetje keek verbaast
ontdekte mij en werd vrolijk
de snorharen wipten op en neer
grote ogen namen de omgeving op
het kleine neusje niesde
ze schudde haar jeugdig kopje
ze wipte even op, pootjes op de rand
liet een blije miauw horen
uit de mand liep ze waggelend naar me toe
haar kopje wreef mijn been, ik rilde even
ela
Reacties op dit gedicht
| christina: | Woensdag, oktober 29, 2014 18:52 |
| :) zo lief | |
| Bob Van St. Job: | Dinsdag, oktober 28, 2014 20:26 |
| Heel graag gelezen. | |
| fets: | Dinsdag, oktober 28, 2014 17:33 |
| Onschuld van jonge wezens kan vertederen. Mooi beschreven. | |
| Fairouz: | Dinsdag, oktober 28, 2014 14:03 |
| een gedicht dat me blij maakte ela ( bedankt daarvoor ) zonnige groet uit Groningen, Fairouz |
|
| waterval: | Dinsdag, oktober 28, 2014 13:54 |
| lief.... ~~~waterval~~~ |
|
| windwhisper: | Dinsdag, oktober 28, 2014 13:51 |
| wat een vertederend mopje, dat poesje heerlijk gedicht warme groet Cobie Goede middag Edgard |
|
| Brenda: | Dinsdag, oktober 28, 2014 10:47 |
| een echt *smelt* gedichtje | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, oktober 28, 2014 10:39 |
| ja jij houdt van poezen he?Mooi schrijven hoor | |
| Quicksilver: | Dinsdag, oktober 28, 2014 09:54 |
| o wat een lief vertederend gedicht. liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: ela | ||
| Gepubliceerd op: 28 oktober 2014 | ||
| Thema's: | ||