naakt te stranden
ik ben altijd
de treden op gegaan
vaak pas later
mezelf weer ingehaald
om in verbazing
te kijken waar ik bleef
altijd verwonderd
wat mij steeds dreef
om erbij te zijn in het
raken aan liefde en pijn
door het ontdekken van
ieders gevoelige plekken
hen te behoeden voor
de neerwaartse spiraal
door het reiken van handen
de zuiging breekt banden
dwingt los te laten
wat ons zo dierbaar is
om dan naakt te stranden
eenzaam in totale duisternis
wil melker
29/10/2014
kimmytje: | Woensdag, oktober 29, 2014 17:17 |
Ontroerend nederig verwoord Heel klein voel je je als je dit leest Wederom een pracht Wil! Liefs Kimmy |
|
september: | Woensdag, oktober 29, 2014 16:33 |
Dit is prachtig geschreven Wil en raakt. Een stiltemoment. Liefs |
|
waterval: | Woensdag, oktober 29, 2014 13:19 |
eenzaamheid mooi verwoord... ~~~waterval~~~ |
|
Hillie: | Woensdag, oktober 29, 2014 13:12 |
Hoop dat de duisternis verlicht mag worden door mooie herinneringen en de eenzaamheid verwarmd door de liefde die je toen voelde. Sterkte, Hillie | |
teun hoek: | Woensdag, oktober 29, 2014 12:38 |
los laten is en blijft moeilijk denk. Kan mij niet voorstellen hoe het is je geliefde te moeten missen. Mogelijk die duisternis. h. gr. teun |
|
Anneke Bakker: | Woensdag, oktober 29, 2014 09:10 |
Loslaten wat zo dierbaar is,zoek je handen die je behoeden voor eenzaamheid, liefde en ook pijn raken hier gevoelige plekken . Stil tot me genomen. Mooie dag wens ik je Anneke |
|
fets: | Woensdag, oktober 29, 2014 06:57 |
levensverhaal in een notedop! | |
windwhisper: | Woensdag, oktober 29, 2014 06:22 |
naakt te stranden in totale duisternis, mijn hemel dat moet eenzaam aan voelen het raakt me, warme groet Cobie Goede morgen Wil |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 29 oktober 2014 | ||
Thema's: |