Beeldvullend
Het onvervangbare, toevertrouwd
aan rustbarend papier
om te bewaren in kantlijn
aan randen van doortast
in grensgebied van geheugen
als zinkput in wankele bodem
waar we onze gangen natrekken
berusten in een doolhof van twijfel
verweren tot goudkleurig zirkoon
ons opdelen in halftijd
Het oprichten, het nabouwen
vertellen uit losse hand
of gebalde vuist, gevangen in heden
een vogel, begrensd door hemel
gaan slapen, wachten op ochtenden
verblinden in dagdromen, daarna
aan rustbarend papier
om te bewaren in kantlijn
aan randen van doortast
in grensgebied van geheugen
als zinkput in wankele bodem
waar we onze gangen natrekken
berusten in een doolhof van twijfel
verweren tot goudkleurig zirkoon
ons opdelen in halftijd
Het oprichten, het nabouwen
vertellen uit losse hand
of gebalde vuist, gevangen in heden
een vogel, begrensd door hemel
gaan slapen, wachten op ochtenden
verblinden in dagdromen, daarna
Reacties op dit gedicht
| kimmytje: | Zaterdag, november 01, 2014 13:01 |
| Poëzie zoals het hoort te zijn, ongrijpbaar en lichtjes onbegrijpbaar Maar heel mooi om lezen en daarom graag gelezen Liefs Kimmy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 november 2014 | ||
| Thema's: | ||