Jij brak de wind
jij brak de wind
ik wist je
op het zwarte land
terwijl de regen striemde
zwoegend in
het zuigend slijk
gebogen naar de dijk
jij brak de wind
die gierend aardde
terwijl jij even rustte
en als kind
de mantra’s zong die
haar kracht bedaarde
jij bent geen heerser
over grond en lucht
maar deelt de elementen
in samen gaan
neemt ieder zo zijn vlucht in
het verkennen van de grenzen
wil melker
04/11/2014
Reacties op dit gedicht
| Plaatjespraatjes: | Dinsdag, november 04, 2014 18:23 |
| Prachtig! | |
| fets: | Dinsdag, november 04, 2014 17:24 |
| Grenzen verkennen in labeur! Mooi. | |
| kimmytje: | Dinsdag, november 04, 2014 16:22 |
| Enkel zoals jij het beschrijft kan ik het voelen, zonder er echt te zijn.. Bijzonder Wil, steeds weer Liefs Kimmy |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, november 04, 2014 11:13 |
| ook hier spreekt weer jouw liefde voor de natuur uitgedrukt in grenzeloos mooie bewoordingen. Warme herfstgroet en fijne dag Anneke |
|
| teun hoek: | Dinsdag, november 04, 2014 09:06 |
| een eeuwenlang gevecht tegen elementen en ondervindingen. h. gr. teun |
|
| windwhisper: | Dinsdag, november 04, 2014 06:09 |
| de liefde voor de natuur heeft je in zijn greep en ik voel de woorden zacht fluisteren in de wind, buig mee, vang ze op Hoe mooi, als je die kunst bezit het zo te kunnen verwoorden Lieve groet en goede morgen Wil Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 04 november 2014 | ||
| Thema's: | ||