als straks de eerste druppels
regensgewijs tegen het raam tikken
en ik huil tussen de windvlagen door
de nacht rusteloos en week
mijn gevoelens ongeketend
drinkend in mijn verwardheid
de ondraaglijkheid van het slapen
mijn ogen rooddoorlopen achterlaat
ik kijk naar jouw foto
als een centerfold opengevouwen
in de iris van mijn ogen
kan ik je morgen zien
en toch niet zeggen
dat ik je bemin-