Laten sporen schaduw gaan
laten sporen schaduw gaan
ik heb je handen gelezen
kringen rond je pols bekeken
maar in je ogen
zie ik een heel ander beeld
de jaren hebben
stempels op je huid gedrukt
om het bestaan te structureren
uit opvoeding en verder leren
maar in ervaren
met liefde en verstaan
diepen lijnen minder uit
laten sporen schaduw gaan
ik lees het speelse
voel de warme kracht
in ogen die de tijd voorbij zijn
met hun aanstekelijke lach
wil melker
07/11/2014
Reacties op dit gedicht
| Nayeli: | Vrijdag, november 07, 2014 19:46 |
| laten sporen schaduw gaan... briljante zin vind ik ik lees je graag |
|
| kimmytje: | Vrijdag, november 07, 2014 13:06 |
| Ach Wil, het is zo heerlijk om jou over de liefde te 'lezen'.. Hoe jullie dat aanvoelen samen.. wonderlijk Liefs Kimmy |
|
| waterval: | Vrijdag, november 07, 2014 11:03 |
| de sporen die getuigen zijn van een rijk en gevuld leven.... ~~~waterval~~~ |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, november 07, 2014 08:42 |
| Er bestaat geen schaduw zonder zon Wil,laat de lach haar zonneschijn zijn. Mooi je woorden in de sporen geplaatst. Zonnige groet en mooie dag Anneke |
|
| windwhisper: | Vrijdag, november 07, 2014 07:43 |
| de liefde geeft speelse rimpeltjes op het gezicht, laat ogen stralen in de warmte van een glimlach Goede morgen Wil we gaan weer richting weekend lieve groet Cobie zo hobbelen we door |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2014 | ||
| Thema's: | ||