als we kijken door de zwarte doos
van onze herinneringen en weten
dat liefde geen naam mocht heten
dan is haat de prent die je koos

konden we hen niet zien? zoals… nu?
wat is dan nog het leven, als bedrog
het gevoel belaagd, en als een trog
het verstand vrijt met het déjà vu?

is het de verpakking of de strik
die het memorabel maakt
of geeft de dwaling ons een prik?

bleek en verveeld staan wij naakt
steeds het leven een liederlijk
sonnet dat ons bezingt en vermaakt