Zonder behang met thuis
zonder behang met thuis
ik ga mijn gang
in een huis
zonder behang met thuis
in dat niemandsland
geef ik iedereen als
vreemde mijn hand
ontheemden van de
overkant completeren
dit traumatiserende decor
ik kan slechts rusten
in de wereld van hiernaast
die mij dieper raakt
waar warmte en
compassie samenkomen
uit mijn dagelijkse dromen
lijk lichtelijk schizofreen
in eventjes verdwijnen ben ik
gelukkig maar helaas nooit alleen
wil melker
09/11/2014
Reacties op dit gedicht
| september: | Maandag, juni 17, 2024 10:27 |
| Mooi Wil. Diepzinnig. Ik mis je dagelijkse gedichten wel hier. Warme groet. Ik wens je goed. |
|
| windwhisper: | Zondag, november 09, 2014 13:00 |
| ja mooi overgebracht, het toch niet alleen er voor staan warme groet Cobie Goede middag Wil |
|
| teun hoek: | Zondag, november 09, 2014 12:17 |
| een hechten aan de roots, die je soms ongewild moet loslaten. h. gr. teun |
|
| waterval: | Zondag, november 09, 2014 09:46 |
| en zoals het klokje thuis tikt, zo tikt het nergens... ~~~waterval~~~ |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, november 09, 2014 09:45 |
| Ik lees dit als een mismoedig gedicht Wil wat waarscijnlijk doelt op de ontheemden, ik zou ze een warme hand geven uit compassie. Hartelijke groet en zonnige zondag . Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 09 november 2014 | ||
| Thema's: | ||