Gevangen
Vier muren om me heen
Wanhopig
Ik voel me zo alleen

Vastgebonden
Geketend aan de muur
Uitzichtloosheid
Een eindeloze duur

Langzaam stik ik
Zachtjes snik ik
Machteloosheid
Stille boosheid

Ik schreeuw, maar er is geen geluid
Ik ren, maar ik kom niet vooruit
Ik huil, maar tranen zijn er niet
Ik bloed, maar niemand die het ziet

Bevroren, zo kil
Lusteloos, geen wil
Stilte is al ik vraag
Rust mijn beschermlaag

Niet lang, dan dooft mijn vuur
Mijn gezicht van plamuur
Afgestompt zoals steen
Geen mensen om me heen

Hoelang kan ik verdragen?
Wie kan ik om hulp vragen?
Wie brengt zin in mijn leven?
Wie kan mij weer lust geven?

Gevangen
Vier muren om me heen
Wanhopig
Ik voel me zo alleen