Vlot getrokken, toch vertrokken...
Zijn alle richtingen,
de goede?
Als je stuurloos
dobbert op.
Met ergernis
gevulde,
volle zeeën
op een vlot.
Gemaakt uit
wrange stukken,
wrakhout.
Strak gebonden,
vol van wrok.
Verdrongen leugens
en wat vaten
leeg gevonden...
Drijf je mee
met vele ruzies,
die de wind
in het verleden.
Het beloofde
overwaaien,
in alle stilte
liet vergeten.
Laat het breken
van de golven hoog,
je met misplaatste
hoop afvragen.
Voert de stroming,
je wel mee...
Naar uiteindelijk
betere dagen?
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Dinsdag, november 11, 2014 23:56 |
| en vooral land,... want anders blijf je op dat verleden drijven... toch wel een mooi gedicht... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: onkruyd | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 11 november 2014 | ||
| Thema's: | ||