Zeemansgraf
De storm trekt aan, de golven zijn hoog
de lucht lijkt een schouwspel van demonen
De koers is gewijzigd, de wind is straf,
weldra wacht hem een zeemansgraf,
de wind zingt met sarcastisch klinkende tonen.
Een fles rum, een pen en een stuk papier
op een oude tafel in de kajuit
Zijn gedachten zijn bij zijn naasten,
hij zal zich moeten haasten,
de golven geselen zijn machteloze schuit
De storm trekt aan, de golven zijn barbaars,
zijn schuit bezwijkt onder het geweld der natuur...
In een lege fles stopte hij een brief
aan zijn kinderen en aan zijn lief
die hij miste, tot in zijn laatste uur.....
de lucht lijkt een schouwspel van demonen
De koers is gewijzigd, de wind is straf,
weldra wacht hem een zeemansgraf,
de wind zingt met sarcastisch klinkende tonen.
Een fles rum, een pen en een stuk papier
op een oude tafel in de kajuit
Zijn gedachten zijn bij zijn naasten,
hij zal zich moeten haasten,
de golven geselen zijn machteloze schuit
De storm trekt aan, de golven zijn barbaars,
zijn schuit bezwijkt onder het geweld der natuur...
In een lege fles stopte hij een brief
aan zijn kinderen en aan zijn lief
die hij miste, tot in zijn laatste uur.....
Reacties op dit gedicht
| lothori: | Donderdag, november 13, 2014 21:15 |
| de zee storm geeft de menselijke onmacht weer over zijn eigen dood, mooi beschreven. | |
| Will Hanssen: | Donderdag, november 13, 2014 15:27 |
| Dit is best rakend hoor! Bijzonder mooi verwoord | |
| waterval: | Donderdag, november 13, 2014 10:04 |
| de zee als symbool kan als bron van het leven staan, maar ook van de dood,.. mooi verwoord... ~~~waterval~~~ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hajduk | 
|
|
| Gecontroleerd door: ana (stacia) | ||
| Gepubliceerd op: 13 november 2014 | ||
| Thema's: | ||