Ze kijkt door het raam naar buiten
het was midden in de nacht
ze had al constant zitten staren naar de ruiten
alsof ze constant hield, de wacht
Ze dacht aan vroegere tijden
hoe ze mensen leerde kennen
die haar weer weten te mijden
zouden ze haar nog herkennen
Soms loopt ze over straat
met haar gezicht naar de grond
ze denkt aan enkele jaren geleden
aan waar ze toen was en in het leven stond
Ze denkt teveel aan vroeger
teveel negatieve herinneringen in haar hoofd
die moet ze leren vergeten
zorgen dat ze zijn gedoofd
Ze kijkt naar buiten
ze kan maar niet slapen
teveel denken aan vroeger
terwijl ze zoveel ligt te gapen …
(Fictief)
wervelende regenboog: | Vrijdag, november 14, 2014 12:55 |
een mens denkt teveel zit teveel in zijn koppetje goed verwoord Raissa h.gr. wr |
|
Auteur: gedichtenlady | ||
Gecontroleerd door: gedichtenlady | ||
Gepubliceerd op: 14 november 2014 | ||
Thema's: |