Huil niet, als mijn ziel is gescheiden van mijn lichaam,
Want er zijn genoeg tranen gevallen toen ik het lijden zag van mijn volk
Wee niet, als mijn lichaam u voorbij wordt gedragen,
Omdat de lijkwade als een purperen, warme, zachte mantel is
Cremeer mij niet, en schijd mijn lichaam niet af,
Laat mij een geheel zijn, zoals mijn volk één is en altijd zo zal blijven
Leg mij neer op deze heuvel, bij het eenzame dorp op de kruiswegen,
En hang de medaillon van het leven om het kruis van mijn graf,
En wanneer iedereen slaapt, wanneer de sterren talrijk zijn zoals het nageslacht van Abraham,
Zal ik over u waken, als een vader waakt over zijn kind.