Anorexia
Ze had honger, maar durfde niet eten
ze was veel te dik
iedereen smeekte, maar ze wou het niet weten
vermageren gaf haar een kik
Ze had honger, maar was te bang
om nog één hap door haar keel te krijgen
ze woog teveel, al veel te lang
iedereen moest gewoon zwijgen
Ze probeerden haar te overtuigen
om terug te beginnen met eten
ze hebben al voor haar zitten buigen
maar ze wilt er niets van weten
Elke morgen gaat ze voor de spiegel staan
ze ziet het dikste mens van de hele aarde
ze moet grote kleren aan
iedereen wou dat ze bedaarde
Ze had honger, maar ze at al maanden niet meer
als ze in de spiegel keek, was ze een dik wezen
ze moest vermageren, al die kilo’s van de baan
op een dag lukt het haar, dan zal ze dat hebben bewezen
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, november 21, 2014 13:27 |
| De klassieke anorexia is het ontkennen van jezelf en het lichaam als middel te gebruiken. Mooi verwoord Gedichtenlady | |
| waterval: | Woensdag, november 19, 2014 14:54 |
| inlevend mooi.. ~~~waterval~~~ |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, november 19, 2014 09:24 |
| Maar goed dan dat het fictief is Raissa, men wordt er ook niet mooier op. Lieve groet en fijne dag Anneke |
|
| fets: | Woensdag, november 19, 2014 07:53 |
| Verschrikkelijke ziekte! | |
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: gedichtenlady | ||
| Gepubliceerd op: 19 november 2014 | ||
| Thema's: | ||