over grenzen van tijd
november, als steeds,
belooft slechts het vage
glijden van dag in nacht
over toppen van bomen
snijden reisliederen mij
door het hart, koud, grijs
nevelen witte sluiers
geen woord spreekt er nog
en zou het licht ook gaan
wie streelt dan mijn hand
over grenzen van tijd;
wie weeft dan de netten
tussen ons, indien niet wij?
sunset 19-11-2014
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Woensdag, november 19, 2014 20:55 |
waterval, Hendrik-S, dank jullie wel voor het lezen en reageren. Liefs, knuf en vriendschappelijk genegen groet en een rustige woensdagavond, sunset (ingo) |
|
| sunset: | Woensdag, november 19, 2014 19:01 |
waterval, Hendrik-S, dank jullie wel voor het lezen en reageren. Liefs, knuf en vriendschappelijk genegen groet en een rustige woensdagavond, sunset (ingo) |
|
| Hendrik-S: | Woensdag, november 19, 2014 16:32 |
| Prachtig november-gemijmer. | |
| waterval: | Woensdag, november 19, 2014 15:01 |
| onzichtbaar verbonden, het hart is tot veel in staat... ~~~waterval~~~ |
|
| sunset: | Woensdag, november 19, 2014 13:18 |
Helemaal waar kimmytje; je kunt beter zelf de hand uit de mouwen steken dan maar afwachtend te zitten wachten. Uiteindelijk moet alles toch door en uit onszelf komen. Dank je voor je lezen en reageren en een prettige woensdagnamiddag. Lieve groet, sunset (ingo) |
|
| kimmytje: | Woensdag, november 19, 2014 12:14 |
| Het heft in eigen handen nemen en samen delen, samen beleven, Mooi weergegeven schrijfsel Liefs Kimmy |
|
| sunset: | Woensdag, november 19, 2014 09:48 |
teun hoek, dank je voor je lezen en treffend reageren en nog een fijne woensdag. Vriendschappelijke groet, sunset (ingo) |
|
| teun hoek: | Woensdag, november 19, 2014 09:26 |
| geweldig als het wij het bijeen weeft. h gr. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 19 november 2014 | ||
| Thema's: | ||