Leed en Liefde
Leed en Liefde
Mijn leven met jouw
Is gelijk een vulkaan
Die met zijn exploderende kracht
Alles om ons weg vaagt
Niets ontziend
Vernietigend elke kiem
Maar als het uit is geraasd
En de as is neergedaald
Zie ik door de waas van fijn stof
Dat het gaat regenen
Regen wat de bodem voet
Wederom het leven ontspruiten doet
Zo zal het altijd gaan
Ons leven gelijk een vulkaan
Waar leed en liefde
Altijd naast elkaar zullen staan
Rinze
Reacties op dit gedicht
| eclips: | Woensdag, mei 22, 2002 21:00 |
| wauw !!! *stilte* jullie liefde is echt heel bijzonder vind ek ! wees er dankbaar voor ! knuffie joëlleke xxx |
|
| margot: | Woensdag, mei 22, 2002 16:50 |
| heel mooi verwoord jij een vulkaan ik daarstraks een bommetje regen ...ben afgekoeld écht prachtige woorden :-) liefs,margot |
|
| arie: | Woensdag, mei 22, 2002 04:45 |
| niets is zo onstuimig als de liefde Rinze. Geen zee gaat daarvoor te hoog. Laat je rustig drijven op de stroom van het leven Arie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: rinze | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 22 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||