Geen titel (meer)
Wat ik ook vertel over de
generaals en kolonels in
mijn familie, ik ben echt
van heel eenvoudige komaf.
Jawel, ook 'n vrederechter
die iedereen veroordeelde
speelde mee in het spel
maar kreeg zelf z'n straf.
De vergane glorie van pracht
en praal is nu een vaarwel
bij een te groot familiegraf.
En met de kommer en kwel.
maak ik nu voorgoed komaf.
Gewoon doordat ik je dit vertel!
Is m'n verhaal nu eindelijk af ?
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Vrijdag, november 21, 2014 20:57 |
| laten we hopen van niet... een schrijver van jouw niveau wil ik nog graag lezen... ~~~waterval~~~ |
|
| september: | Vrijdag, november 21, 2014 13:34 |
| Wat mooi geschreven Claudelaire. Ik ben het eens met Kimmy. Liefs | |
| kimmytje: | Vrijdag, november 21, 2014 13:19 |
| Een verhaal is nooit uitverteld Claude, Je hebt je familie, maar je hebt jezelf ook Mooi verwoord hoor Liefs Kimmy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Claudelaire | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 21 november 2014 | ||
| Thema's: | ||