de eerste keer dat ik je zag....
bij die borrel op nieuwjaarsdag.
wist ik meteen, dit is niet goed.
jouw ogen lachten veel te zoet.
dat lieve glanzende blauw grijs
komt altijd met een hoge prijs.
lang vermeden, weggedrukt.
maar vergeten is nooit gelukt.

toen ineens gaan samenwerken,
het contact niet in te perken.
groeide mijn verliefdheid snel,
en speelde ik gevaarlijk spel.
een relatie met mijn baas,
man wat ben ik toch een dwaas.
maar mijn hart was al gevuld met jou,
voordat je aangaf dat ook jij dat wou.

eenmaal in je armen gelegen,
kon ik er niet langer tegen.
verzet lag niet meer in mijn macht,
was het alleen nog jij waar ik aan dacht.
hoewel ik de liefde had afgezworen,
heb ik aan jou mijn hart verloren.
heb je mijn ziel heel diep geraakt,
de liefde weer in mij losgemaakt.

beter dan ik had durven dromen,
heb ik het risico genomen.
maar wederom is mijn hart gebroken,
door jou vakkundig lek gestoken.
uitgerukt en platgetrapt,
over mijn gevoelens heengestapt.
vertrokken zonder blikken of blozen,
heb jij voor een ander leven gekozen.

maar ondanks de pijn kan ik je niet haten,
blijf ik nog steeds elke dag met je praten.
huil ik mijn tranen, over wat zijn zou,
maar voel ik nog steeds alleen maar liefde voor jou.
als je dan hier bent, is het weer net als toen,
dan kijk je me aan, en geef je een zoen.
we delen het bed, en we hebben plezier,
en toch ga je tekens weer weg van hier.

alle toekomstdromen nog vers in m'n hoofd,
blijf ik op je wachten, dat heb ik beloofd.
ooit kom je terug, of kan ik met je mee,
op die mooie dag wacht ik gedwee.
voor altijd van jou, dat heb ik gezegd,
mijn hart en ziel in jouw handen gelegd.
wetende hoe het met jou zijn kan,
wat kan ik anders dan houden van.