Laaggebergte
ruig land is sprakeloos
versmelt zijn gemoed
met glooiende kleuren
hier laat vaste grond
zich graag omarmen
door oneindig zicht
het oog is onooglijk
gevangen in zichzelf
tussen binnendeuren
door verzonnen orde
voorbij verwondering
over het levende licht
versmelt zijn gemoed
met glooiende kleuren
hier laat vaste grond
zich graag omarmen
door oneindig zicht
het oog is onooglijk
gevangen in zichzelf
tussen binnendeuren
door verzonnen orde
voorbij verwondering
over het levende licht
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 november 2014 | ||
| Thema's: | ||