Met liefde, wel te verstaan
Ik heb mijn schaduw gesetteld
Bij het jouwe
Mijn wolven laten huilen
Daar waar het ons te donker word
Mijn schepen verbrand, herinnering verbannen
Alles laten staan
Met opgeheven hoofd alles verlaten
Om met jou diepte, wildernis
In te gaan
We zullen zeeen zwemmen
Woestijnen doorlopen
Bergen beklimmen
Wezens bevechten
Zij, met verkeerde bedoeling
Zal ik tegengaan
Ik zal incasseren, uitdelen
Tot zij teneerslaan
Die processen doorlopen
Met liefde, wel te verstaan
Alleen omdat
Oneindig verlangen
Mij is bekropen
En tot de eeuwigheid
Niet meer zal gaan.
Bij het jouwe
Mijn wolven laten huilen
Daar waar het ons te donker word
Mijn schepen verbrand, herinnering verbannen
Alles laten staan
Met opgeheven hoofd alles verlaten
Om met jou diepte, wildernis
In te gaan
We zullen zeeen zwemmen
Woestijnen doorlopen
Bergen beklimmen
Wezens bevechten
Zij, met verkeerde bedoeling
Zal ik tegengaan
Ik zal incasseren, uitdelen
Tot zij teneerslaan
Die processen doorlopen
Met liefde, wel te verstaan
Alleen omdat
Oneindig verlangen
Mij is bekropen
En tot de eeuwigheid
Niet meer zal gaan.
Reacties op dit gedicht
| Nayeli: | Dinsdag, november 25, 2014 20:21 |
| Spannende, avontuurlijke, heerlijke liefde... Genoten van je schrijven |
|
| kimmytje: | Dinsdag, november 25, 2014 18:04 |
| Heerlijk mooi, Op en top liefde zoals het hoort te zijn Geniet ervan Liefs Kimmy |
|
| Markemans: | Dinsdag, november 25, 2014 13:42 |
| heb van je gedicht genoten.. Hoe mooi he die eeuwige liefde die je kunt hebben | |
Over dit gedicht
| Auteur: Maud1997 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 november 2014 | ||
| Thema's: | ||