wachten op de eerste sneeuw
de dagen liggen in het grijs verborgen
herinneren zich het gisteren-licht
nog geurt het woud hars op de handen
en adem ik het stil vergeten
de koude prikkelt in mijn wang
en zwijgend wiegt het water kleine golven
in het voorbijgaan hoor ik kerkgezang
hun tonen wachten op de eerste sneeuw
sunset 02-12-2014
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Woensdag, december 03, 2014 19:38 |
| waterval, blij dat het gedicht veel goed maakt; dank je wel. Geniet van een rustige, veilige woensdagavond warme genegen groet, sunset (ingo) |
|
| waterval: | Woensdag, december 03, 2014 15:34 |
| heb dit gedicht gisteren blijkbaar gemist... In realiteit bezorgt het veel hinder en kou, ongelukken enz... Maar oh nostalgie, als kind spelen in de sneeuw of nu nog die pret aanschouwen,... de prachtigste vergezichten die een mens kunnen betoveren, het maagdelijke witte tapijt in de tuin, maar wel ploeteren om een oprit van 20meter schoon te maken als er 10cm sneeuw gevallen is... haha, het is nogal dubbel, maar het gedicht maakt alles goed... ~~~waterval~~~ |
|
| sunset: | Woensdag, december 03, 2014 15:08 |
Nayeli, ik al hellemaal niet; hou zelfs niet van de winter want ben een zonne-, zomermens. Maar toch zit er sneeuw in de lucht en is het wachten o de eerste sneeuw. Of we het willen of niet. Dank je voor je lezen en reageren en geniet een rustige woensdagnamiddag, sunset (ingo) |
|
| Nayeli: | Woensdag, december 03, 2014 12:37 |
| ik voel het wachten, maar dat wachten deel ik niet - ik hou niet van sneeuw op de wegen... | |
| sunset: | Dinsdag, december 02, 2014 19:07 |
wervelende regenboog, dank je wel voor je lezen en reageren en nog een heel fijne dinsdagavond. Lieve genegen groet, sunset (ingo) |
|
| wervelende regenboog: | Dinsdag, december 02, 2014 19:00 |
| ik hoor de stilte... graag gelezen |
|
