..........
uitbreken wil ik, tot aan een schuimende
verdorde rand; seconden lezen in
grote stoelrukkende zalen; al is het
het verlokkend wegzwemmend wit
dan vanuit mijn voel woorden verlangt
uitbreken wil ik, uit de bekrompenheid
van spiegels die eens te meer als wintertover
te herkennen zijn als vos-sluwe potloden
bruidegoms van gesloten vensters
sunset 03-12-2014
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, december 04, 2014 09:51 |
Lia van der Fluit, je kent me toch *glimlacht*. Dank je voor je lezen en je reageren en een heel liefdevolle donderdag. Warme genegen knuf, sunset (ingo) |
|
| Lia van der Fluit: | Woensdag, december 03, 2014 21:43 |
| ik zou zeggen DOEN. gewoon omat het KAN :) laifs, Lia |
|
| sunset: | Woensdag, december 03, 2014 19:40 |
kimmytje, dank je wel voor je fijne, bijzondere reactie en geniet verder van en vredige, liefdevolle woensdagavond> Genegen groet, sunset (ingo) |
|
| kimmytje: | Woensdag, december 03, 2014 16:56 |
| Heftig schrijven, begrijp het gedeeltelijk (denk ik) maar wat een emoties! Kan ik goed geloven dat je hiervoor geen titel vond, Graag komen lezen hoor Liefs Kimmy |
|
