in perspectief
ik ben de schepper niet
als ik de golven zie in
perspectief met hoge luchten
en mijn kleinheid
me doet vluchten
met zand in mijn hand
als verbondenheid
met strand aarde en
het uitgestrekte groene land
het donkere blauw
van eenzaamheid en stilte
mij trekt naar het verre heelal
waar het woord verstomt
licht gevangen zit in gaten
van geïmplodeerde materie
nog ken ik de reden niet
of schep ik toch naast god
mijn eigen klein persoonlijk gebied
wil melker
05/12/2014
september: | Vrijdag, december 05, 2014 22:08 |
Prachtig verwoord Wil. Heel beeldend. Liefs | |
Stroejaro: | Vrijdag, december 05, 2014 15:47 |
Werkelijk prachtig en beeldend verwoord! | |
kimmytje: | Vrijdag, december 05, 2014 12:01 |
Zoals jij de dingen beschrijft, ben je een persoon die werkelijk voelt...leeft, hoe zal ik het zeggen, die de dingen echt ervaart en observeert. Jij hebt je eigen plek al gecreƫerd Wil, zoveel is duidelijk. Prachtig! Liefs Kimmy |
|
Anneke Bakker: | Vrijdag, december 05, 2014 07:25 |
Jij zou de schepper naast God kunnen zijn Wil en niet alleen in woorden, tussen de regels door lees ik iets van het bezig zijn met je eigen gebied te scheppen .? Heel mooi hoe je dit hier brengt. Warme groet en fijne dag Anneke |
|
windwhisper: | Vrijdag, december 05, 2014 07:23 |
naast god je eigen plekje, ik denk dat dat kan en mag, je eigen perpectief, lijkt me niet ongezond hoor Goede morgen Wil, warme groet Cobie ik zie ze voor me, die twee met hun jasjes aan, glimlach |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 05 december 2014 | ||
Thema's: |