ik weet niet echt wat ik wil,
tegenwoordig ben ik bijster stil,
bang iets verkeerds te zeggen,
of mijn hoofd er bij neer te leggen.
altijd zeg ik wel iets verkeerd,
ik ben het goede precies afgeleerd,
er komen ruzies heel erg groot,
dan kom ik even in vriendennood.
dan wil ik het weer beter maken,
en uit mijn nachtmerries ontwaken,
maar eens ik besef dat het echt is,
zit ik weer met droefenis