Der Nis: | Dinsdag, december 09, 2014 13:33 |
Eenzaam, ik kwam dichterbij Herfst, nieuwe knoppen aan de bomen De bladeren die van de lente dromen Niemand keek, niemand zag, niemand blij Dat ene blad was omgeven Met zwangere puntjes van nieuw leven Ze viel toen ze de winter kon vergeven |
|
Markemans: | Zondag, december 07, 2014 21:06 |
Adembenemend mooi schrijven | |
waterval: | Zondag, december 07, 2014 21:03 |
oooohhh, deze bijna nog gemist,...en zo'n schoneke.... mooie metafoor waarin ik het kleine "wezentje" zie dat tegen de rest van de wereld moet optornen..... ~~~waterval~~~ |
|
Stroejaro: | Zondag, december 07, 2014 15:12 |
Het blad valt als het tijd is, ondanks zijn/haar kracht en waardigheid. Mooi geschreven! |
|
wervelende regenboog: | Zondag, december 07, 2014 15:04 |
het blad verliest zijn grip en dwarrelt eenzaam naar de aard alwaar hij soortgenoten ontmoet en gezellig aan het keuvelen slaat :) graag gelezen |
|
fets: | Zondag, december 07, 2014 14:45 |
Hoe sterk we ons ook voordoen, vroeg of laat verdwijnen ook wij! | |
Auteur: Nayeli | ||
Gecontroleerd door: Brenda | ||
Gepubliceerd op: 07 december 2014 | ||
Thema's: |