De-
cember
poetst de glans
van onze dagen
met steeds grijzer wordende doeken
Licht verschuilt zich achter stevige lagen
van donkerte
in niet verlichte en onopvallende hoeken
Toch heeft het zich niet helemaal verscholen
Zij wacht verlangend
op de hulp
De warmte
van harten die niet willen dolen
Zij lokken het licht
uit haar verschrokken schulp
Stroejaro: | Woensdag, december 10, 2014 07:01 |
Bedankt! | |
Markemans: | Woensdag, december 10, 2014 00:23 |
een licht dat niet zal doven | |
Stroejaro: | Dinsdag, december 09, 2014 12:47 |
Dank je! | |
wervelende regenboog: | Dinsdag, december 09, 2014 12:25 |
licht is overal ook als je het niet ziet mooi verwoord Stroejaro! |
|