de wereld weent
bemerk het spreken van de uren
zie hoe het licht in tijd verstomd,
zich d' adem inhoudt
tel de luide klokkenslagen
galmend in de nacht
tijdens het dromende verlangen
onhoudbaar als een trage zuiging
wordt slaap mijn dood
is leven mijn verlies
verzonken in de diepe rust
aan d’ aanvang van het duister
verstart wat 't hart mag dragen
voel ik hoe wereld weent
om 't pijnvolle van alle wonden
die nog niet zijn geheeld
sunset 09-12-2014
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, december 09, 2014 23:04 |
michris, dank je wel; lief. Genegen groet en heel vredige dinsdagavond, sunset (ingo) |
|
| sunset: | Dinsdag, december 09, 2014 23:03 |
Markemans, fijn dat je kwam lezen en tweemaal reageerde. Je hoeft gedichten niet echt te snappen; als je de verwoording maar voelt. Toch? Warme vriendengroet en heel vredige dinsdagavond, sunset (ingo) |
|
| Markemans: | Dinsdag, december 09, 2014 22:46 |
| klinkt erg mooi geschreven.. snap het alleen niet zo goed.. maar ik ben ook niet de slimste | |
| michris: | Dinsdag, december 09, 2014 22:42 |
| Ik heb de titel voor je aangepast sunset. | |
| Markemans: | Dinsdag, december 09, 2014 20:43 |
| sunset,, wat ernstig maar ook zo mooi geschreven..respect | |
| sunset: | Dinsdag, december 09, 2014 20:43 |
Janny Scheybeler de Jonge, dak je. En een liefdevolle dinsdagavond. Warme groet, sunset (ingo) |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, december 09, 2014 20:38 |
| tjonge.. | |
| sunset: | Dinsdag, december 09, 2014 18:15 |
| Nayeli en Anneke Bakker, dank jullie wel voor het lezen en mee- en invoelend reageren. Nog een heel vredige dinsdagavond en warme genegen groet, sunset (ingo) |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, december 09, 2014 17:58 |
| Hoe droefmooi is dit gedicht Sunset, de wereld huilt om al het verdriet dat wordt aangedaan in oorlogen en anderszins overal overal om ons heen, en ja de pijn is te veel en te zwaar om te dragen, ook al zullen wonden helen de littekens blijven bestaan. Ontroerend mooi gedicht. Mooie avond met warme groet Anneke |
|
| Nayeli: | Dinsdag, december 09, 2014 17:46 |
| mooi gedicht, leed is de wereld, het gaat nooit over... | |
| sunset: | Dinsdag, december 09, 2014 16:34 |
| wervelende regenboog, en ik al helemaal niet *glimlacht*.Maar het is inderdaad gegaan zoals ik dacht. Fijne dinsdagnamiddag nog, |
|
| Stroejaro: | Dinsdag, december 09, 2014 15:33 |
| Ondanks het verdriet om ons heen, kunnen we ook licht uitdragen en dat geeft kracht en hoop. Een mooi gedicht! | |
| wervelende regenboog: | Dinsdag, december 09, 2014 15:01 |
| Sunset ik kon het ook niet helemaal rijmen maar het leed van de wereld is voelbaar vooral in deze tijd nog een mooie dag wr |
|
| sunset: | Dinsdag, december 09, 2014 14:32 |
wervelende regenboog en Lia van der fluit, dank jullie wiel voor deze warm reacties. Ik ben verbaasd over de titel die feitelijk 'de wereld weent' moet zijn en ook zo dor mij aangegeven werd. Maar misschien heb ik ergens op een verkeerd knopje gedrukt waardoor deze titel (naar alle waarschijnlijkheid een eerder gedicht van mij) er uitrolde. Nog ee4n heel vredige dinsdagnamiddag verder en warme omarmende genegenheid, sunset (ingo) |
|
| Lia van der Fluit: | Dinsdag, december 09, 2014 14:07 |
| het verdriet blijft,,, maar hey,,,we hebben wel kei mooie herinneringen,die dragen we bij ons.. Lia x |
|
| wervelende regenboog: | Dinsdag, december 09, 2014 14:05 |
| aan hen die ons voorgingen naar andere sferen en ons volgen hoe wij reilen en zeilen op planeet Aarde. Spijtig beziend wat hun heengaan met ons doet... | |
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 09 december 2014 | ||
| Thema's: | ||