te zwaar te dragen
voelen we ons terneergeslagen
hoeft dit niet van ons te zijn
want alles met elkaar verbonden
voelen wij ook andermans pijn
als we dat willen beseffen
ook al doet ons dat verdriet
kunnen wij wat afstand nemen
mee te lijden dat hoeft niet
ieder heeft zijn levenslessen
leert ervan of ziet ze niet maar
een uitgestoken hand is menselijk
doet veel goed in stil verdriet
loop je met een droef gevoel
ga daarbinnen vragen
want het leed van heel de wereld
is te zwaar voor je te dragen
9-12-2014
wr
( n.a.v. Sunsets' gedicht van vandaag
aan alle verloren dierbaren/de wereld weent
met dank)
Reacties op dit gedicht
| Markemans: | Dinsdag, december 09, 2014 22:30 |
| idd | |
| GuusV: | Dinsdag, december 09, 2014 20:00 |
| De pijn die wij zien in de wereld is vaak een reflectie van de pijn in onszelf.. | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, december 09, 2014 18:03 |
| Zojuist las ik eerst het gedicht van Sunset alvorens op het jouwe te reageren. Bijzonder mooie reactie is dit WR op zijn gedicht. Ja een uitgestoken hand en een luisterend oor zijn kleine dingen die enige troost zouden kunnen bieden. Dit gedicht voelt heel intens en warm. Lieve groet en mooie avond. Anneke |
|
| Nayeli: | Dinsdag, december 09, 2014 17:40 |
| nja, ik ben heel empathisch, dus dat niet mee lijden, dat lukt mij vaak (om maar niet te zeggen niet) niet | |
Over dit gedicht
| Auteur: wervelende regenboog |  
|
|
| Gecontroleerd door: wervelende regenboog | ||
| Gepubliceerd op: 09 december 2014 | ||
| Thema's: | ||