jij laat mijn wereld bloeien
is het pas gisteren
dat ik me leef
de golving volg
mijn blik gericht
op open deuren
zacht in jouw
adem kruip
[wij zijn slechts
dilettanten
fluister jij mij]
ik weet dat jij
mijn wereld maakt
met liefde
haar bloeien laat
net als de wijn
die parelt in het glas
misschien morgen
zwijg ik en vlij
mijn wang tegen
de warmte
van jouw huid
en val tevreden
in mijn slaap
sunset 10-12-2014
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Woensdag, december 17, 2014 19:42 |
Nayeli, dank je wel voor het lezen en reageren en geniet van een vredige woensdagavond. Warme genegen groet, sunset (ingo) |
|
| Nayeli: | Dinsdag, december 16, 2014 10:43 |
| Heel mooi en warn |
|
| sunset: | Donderdag, december 11, 2014 13:17 |
Markemans en wervelende regenboog, dank jullie wel voor het lezen en reageren en geniet van een rustige donderdagnamiddag. Warme groetende genegenheid, sunset (ingo) |
|
| wervelende regenboog: | Donderdag, december 11, 2014 11:38 |
| prachtig en teder fijn om te lezen Sunset! een fijne dag wr |
|
| Markemans: | Donderdag, december 11, 2014 03:17 |
| weltrusten sunset | |
