Wat heb ik in de bioscoop genoten
van die film waar de hoofdacteur met
een superauto van 'n ingenieur naar
de jaren vijftig wordt teruggeschoten.
Hij speelt daar een tijdgenoot om
de toekomst te wijzigen, zijn laffe
vader zal zich moeten bewijzen
door zijn geliefde voor een valse
charmeur te behoeden, zo zal hij
het tot directeur schoppen, met
een mooie vrouw aan zijn zijde.
Opgewonden verliet ik de filmzaal want als
ook ik de klok kon terugdraaien dan moest
ik nu niet wekelijks naar de pillendraaier.
Dus ook al leef je soms in het verleden...
vertrek vandaag naar een mooie toekomst.
Al eindigt die bij het begraven van je schedel !
Of toch...in het Hof van Eden ?