Bespiegeling
In het verstilde water
Zie ik mezelf een druppel later
Wat ik vrees is nog het meest
De bespiegeling van mijn geest
Gelukkig zie ik mijn ziel
Stralend in het nat
Verschoond van verleden
Ik was het ook zat
Ik heb God aanbeden
En we sloten een deal
Vanaf nu mag ik leven
Van karma ontheven
Het licht zal me dragen
Zal verder niet vragen
Voortaan zal ik stralen
En niet in het duister dwalen
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Zaterdag, juli 04, 2015 12:51 |
| Heel mooi. Liefs, Aquarel |
|
| Dirk Hermans: | Dinsdag, mei 05, 2015 20:57 |
| heel mooi | |
| wijnand.: | Zondag, december 14, 2014 14:10 |
| mooi | |
| GuusV: | Vrijdag, december 12, 2014 22:19 |
| Poeh.. fijn zeg! | |
| kimmytje: | Vrijdag, december 12, 2014 21:09 |
| Tjonge mark, heerlijk schrijven dit, Echt helemaal aansluitend bij mijn visie Liefs Kimmy |
|
| september: | Vrijdag, december 12, 2014 20:21 |
| Heel mooi Markemans Graag gelezen. Liefs |
|
| Lia van der Fluit: | Vrijdag, december 12, 2014 19:56 |
| prachtig,,,hier hou ik van :) Lia x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Markemans | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 december 2014 | ||
| Thema's: | ||