We hebben het vaak wel bekeken op de tv,
en we denken er het onze van.
En dan opeens komen er die vluchtelingen,
uit al die verre landen ook hier.

Echt levensecht in beeld,
en opeens is er geen afstandsbediening,
om effe snel te zappen.
Opeens is er geen uit knop meer.

Want hier zijn ze levensecht,
echte mensen, met echte verhalen,
en echte trauma’s.
Zo verdomde echt,
dat menigeen er bang van wordt.

En nee nu is er geen afstandsbediening meer,
en nee er is opeens geen uit knop meer.
En nee we kunnen niet zomaar meer effe zappen.
En nee we kunnen er niet meer omheen.

Want ze zij hier echt, levensecht in beeld.
Hier op straat, terwijl menigeen over `die asielzoekers` praat.
Want ze zijn echt hier,
als echte mensen van vlees en bloed.

Ze zijn niet meer iets wat van de beeldbuis spat,
en wat je met de druk van een miezerig knopje
kunt laten verdwijnen.
Nee ze zijn hier echt, zo verdomde levensecht in beeld,
op straat en waar ze verder ook maar mogen zijn.

Echt, echter als woorden kunnen uitdrukken,
zijn zij hier aanwezig.
En daarom zijn wij bang,
want ze hebben ons in de tang.

Door hun echtheid,
staan wij voor een keuze….