Allen alleen
Met de handen in het haar Hoog in de lucht,
tezamen op zes hoog,
zweet, stilte, concentratie en een zware zucht.
Tussen de boeken verlies je jezelf en dan vindt,
een sociaal dier zichzelf als vervreemd kind,
met een sterke concurrerende drang,
in stilte heerst het individu en de prestatie,
want die zijn steeds meer in zwang,
terwijl je gezamenlijk sterk zou staan,
en de nog niet-voltrokken ramp
gemakkelijk zou kunnen tegengaan,
Echter als het er op aankomt,
dan is de ander een blok aan het been,
en dan is het misschien een paar voor allen,
maar uiteindelijk allen alleen.
tezamen op zes hoog,
zweet, stilte, concentratie en een zware zucht.
Tussen de boeken verlies je jezelf en dan vindt,
een sociaal dier zichzelf als vervreemd kind,
met een sterke concurrerende drang,
in stilte heerst het individu en de prestatie,
want die zijn steeds meer in zwang,
terwijl je gezamenlijk sterk zou staan,
en de nog niet-voltrokken ramp
gemakkelijk zou kunnen tegengaan,
Echter als het er op aankomt,
dan is de ander een blok aan het been,
en dan is het misschien een paar voor allen,
maar uiteindelijk allen alleen.
Reacties op dit gedicht
| september: | Donderdag, december 18, 2014 00:29 |
| Goed verwoord..ik lees een tijdgeest erin van ieder voor zichzelf. Knap werk. Liefs |
|
| Aran.Luc: | Woensdag, december 17, 2014 23:17 |
| verdomt kapitalisme:P | |
| kimmytje: | Dinsdag, december 16, 2014 19:02 |
| Ja je hebt gelijk. Ik merk dat ook dikwijls, de tijd is voorbij waarin het één voor allen was. Nu is het allen voor zich ... Jammer genoeg Liefs Kimmy |
|
| fets: | Dinsdag, december 16, 2014 16:50 |
| teleurgestelde liefde hoort er ook bij! | |
| teun hoek: | Dinsdag, december 16, 2014 14:41 |
| een wat trieste opgang naar Kerst , dat juist voor allen is. Goede tijd toegewenst.h. gr. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Aran.Luc | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 december 2014 | ||
| Thema's: | ||