Bevallig rond
bevallig rond
zij lag
bevallig rond
uitdagend in het gras
het rood stak
verblindend af tegen
de pril groene ondergrond
ze schommelde wat
op de wind
in een subtiel bewegen
in biologeren
werd mijn hart en ziel
naar haar toe gedreven
ik tikte aan
voelde de spanning trillen
van het wederzijdse willen
door haar intens bekoren
heb ik een stapje teruggedaan
om een ander te laten scoren
wil melker
18/12/2014
Reacties op dit gedicht
| fets: | Donderdag, december 18, 2014 18:02 |
| Knap hoor! | |
| teun hoek: | Donderdag, december 18, 2014 14:24 |
| dat koste moeite , zo te lezen. Ach ja....h gr. teun |
|
| wervelende regenboog: | Donderdag, december 18, 2014 14:05 |
| de natuur spreekt.... en jij hebt er respect voor.... |
|
| Lia van der Fluit: | Donderdag, december 18, 2014 09:58 |
| loslaten is ook houden van,,,brrr dat woordje scoren vind ik zooooo 2014 ;) x Lia |
|
| kimmytje: | Donderdag, december 18, 2014 09:39 |
| Prachtig beschreven Wil, Heel zacht en teder ook Liefs Kimmy |
|
| windwhisper: | Donderdag, december 18, 2014 06:33 |
| heel puur, heel mooi, juist die stap terug getuigd van liefde Goede morgen Wil fijne dag we gaan er voor liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 18 december 2014 | ||
| Thema's: | ||