waarvoor dood zelfs zwicht
ik hoor oude poorten knarsen
tussenwerelds deze nacht
luister naar gefluister van de zielen
filigraan fijnmazig zacht
zie hoe zij daar bloeiend stromen
aangelokt door sterrenlicht
is het gloeien van hun sferen
als een wondergloed in het gedicht
voel hoe in 't moment geboren
adem hen terug gegeven
hun verlangen, nooit verloren,
is naar liefde en naar 't leven
waarvoor zelfs de dood nu zwicht
sunset 18-12-2014
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, december 19, 2014 11:11 |
lothori, dat heb je dan heel goed gelezen hoor. Dakje wel voor je reageren en geniet een vredige vrijdag. Genegen groet, sunset (ingo) |
|
| lothori: | Donderdag, december 18, 2014 22:42 |
| prachtig gedicht!! persoonlijk vind ik het ook heel erg passen bij kermis, op een of andere manier deed jouw gedicht me denken aan het kerstverhaal (het moment dat de herders in het veld de ster en zingende engelen waarnemen, die zingen over de geboorte).fijne avond nog! gr | |
| sunset: | Donderdag, december 18, 2014 22:24 |
fets, kimmytje en Stroejaro, dank jullie wel voor het lezen en reageren en geniet van een vredige donderdagavond. Warme groetende genegenheid, sunset (ingo) |
|
| Stroejaro: | Donderdag, december 18, 2014 19:23 |
| Erg mooi! | |
| kimmytje: | Donderdag, december 18, 2014 18:33 |
| Prachtig! Liefs kimmy |
|
| fets: | Donderdag, december 18, 2014 18:13 |
| Graag gelezen, fijn gedicht! | |
