liefde; het (tijdelijke) verboden woord
Ik ben klaar
Waarom weer ik
Ik ben het zat
Zat van al dat gelik
Aan mijn eigen wonden
En alles wat mij kapot maakt
En alles wat er kan worden gevonden
En altijd wat mij het grootst raakt
Elke keer weer mijn hart bij elkaar gebonden
En altijd maar weer het gezeik van huilen
En kniezen en al dat verdriet
Liever voor geluk zou willen ruilen.
Maar niet dat het er uit ziet
Dat dit herhaaldelijk patroon
Snel zal vergaan...
Dus maak ik maar weer schoon
Dus laat ik traan voor traan
Om alles te vergeten
En mezelf te troosten
Ook al had ik dit kunnen weten
{En toch weer zo diep kunnen zinken...}
Waarom weer ik
Ik ben het zat
Zat van al dat gelik
Aan mijn eigen wonden
En alles wat mij kapot maakt
En alles wat er kan worden gevonden
En altijd wat mij het grootst raakt
Elke keer weer mijn hart bij elkaar gebonden
En altijd maar weer het gezeik van huilen
En kniezen en al dat verdriet
Liever voor geluk zou willen ruilen.
Maar niet dat het er uit ziet
Dat dit herhaaldelijk patroon
Snel zal vergaan...
Dus maak ik maar weer schoon
Dus laat ik traan voor traan
Om alles te vergeten
En mezelf te troosten
Ook al had ik dit kunnen weten
{En toch weer zo diep kunnen zinken...}
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Zaterdag, december 20, 2014 12:17 |
| mooi gedicht | |
| Lia van der Fluit: | Vrijdag, december 19, 2014 17:24 |
| zucht,,,een zucht geeft lucht:) Lia x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *PinkTears* | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 19 december 2014 | ||
| Thema's: | ||