mijn steun en toeverlaat
De tranen in je ogen als je over hem denkt of praat ik die hier maar zit te hopen dat die pijn jou snel verlaat denken en denken en wat ik kan doen je troosten is een optie maar dat moet ik dan wel 1 miljoen keer doen stoppen nee dat doet het niet in jou ogen is al heel erg lang verdriet ik maar hopen dat jij hoop houd ik wetend dat hij ook van jou houd maar toch heb jij zoveel veel vragen belt hij wel en vraagt hij je of niet jij denkend vragen is dit goed of niet jij jij begint dan weer te huilen en ik maar weer vragen om dit op te laten houden mama ik hou van jou
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: hurtpainlife2000 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 december 2014 | ||
| Thema's: | ||