Dat spelletje is al weken aan de gang,
roerloos zit die perzische kater
aan mijn achterdeur,

met grote ogen te kijken
naar al mijn bewegingen
in de keuken,

tot er uiteindelijk iets of wat ...
van kaasresten, randjes vet van de hesp
kroketten of zondagse friet,
buiten worden gesmeten,

die ze dan smullend binnenwerkt
alvorens eksters, merels of zelf meeuwen
't in de gaten krijgen en als stuka's
in hun wervelvlucht neerzijgen !

overal gaat die straatkat aan deuren
de arme Job uithangen en bedelend leuren,
'k heb dat inmiddels in de gaten,
't is er ééntje zonder thuis noch 'papieren' ..

ben 'k mijn gat gedraaid
en vergeten de achterdeur toe te doen,
dan glipt ze zonder vragen naar binnen
en vreet heel 't bakje van mijn eigen kat leeg !

'k ken zijn naam niet,
ze luistert even zo goed naar Jan, Pol of Piet
maar als 't Kerstmis zal zijn
smijt ik heel de rest van 't feestmenu,

kriskras op 't gazon
en weet dat 's morgens vroeg
d'er niets meer van zal overschieten
je mag me geloven of niet,

wie zich 't lot aantrekt van sukkelaars
moet de gevolgen erbij nemen,
maar dat arme dier is me inmiddels zo dierbaar
dat 'k geen politieke vragen durf bij te stellen,

sla me dood om dat kleinood,
'k heb er zoveel genoegen aan
die simpele ziel op den dool
een eenvoudig kerstmenu op overschot ...

op te zien eten !

( laat staan mensen )