Eenzaam als puber
Nog maar een puber, een jonge meid
maar ze komt nooit eens buiten
opgesloten in haar kamer
kijkt ze af en toe eens door de ruiten
Ze is gestopt met naar school te gaan
ook al is dat illegaal
toch kan ze het niet meer aan
want ze spreken niet meer dezelfde taal
Ze is eenzaam, ze zit altijd thuis
soms verstopt in een kast
haar moeder zoekt soms door het hele huis
ook al is ze geen last
Maar dat wilt ze niet geloven
als ze ooit nog eens beneden gaat
denkt ze dat ze weer moet, naar boven
“niemand wilt nog in mijn buurt staan”
ze wilt het niet begrijpen
nog zo jong, een eenzame meid
dat ze droomt, wilt ze hopen
want eenzaamheid, zorgt ervoor dat ze lijdt
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, december 23, 2014 12:06 |
| droevig en triest | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, december 23, 2014 10:52 |
| Ik hoop na dit lezen dat het niet jouzelf betreft Raissa, want dit is naast eenzaamheid ook heel droevig. Ik wens jou veel liefs en fijne dagen Anneke |
|
| Lia van der Fluit: | Dinsdag, december 23, 2014 10:02 |
| het valt soms niet mee de pubertijd,,, Lia x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: gedichtenlady | ||
| Gepubliceerd op: 23 december 2014 | ||
| Thema's: | ||