Beeld
Beeld
Ik staarde in het spiegelbeeld
waar de eerst barsten
zich vertoonden
Een doffe blik keek
in leegte terug
onnatuurlijk glanzend
De donkere kringen
maken leeftijd nihil
getekend in zwarte tinten
In de diepte herken ik angst
om het vergeten van wat was
en voor wat komen zal
In gefronst beeld breekt
het in scherven naar waar
ik je geur nog zocht
Reacties op dit gedicht
| noa74: | Woensdag, december 24, 2014 01:37 |
| Inderdaad voelbaar pijnlijk maar prachtig verwoord... | |
| september: | Dinsdag, december 23, 2014 22:39 |
| Goed gedicht Kimmy, heel treffend geschreven Het doet heel pijnlijk aan en zichtbaar ook. Ik wens je liefs x |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, december 23, 2014 22:21 |
| tjonge wat prachtig beschreven |
|
| Lia van der Fluit: | Dinsdag, december 23, 2014 20:36 |
| tijd heelt alle wonden :) Lia x |
|
| fets: | Dinsdag, december 23, 2014 17:11 |
| Verlies heeft zijn tijd nodig! | |
Over dit gedicht
| Auteur: kimmytje |  
|
|
| Gecontroleerd door: kimmytje | ||
| Gepubliceerd op: 23 december 2014 | ||
| Thema's: | ||