Ik leef de tijd
Vers bloed word door mijn aderen gepompt
Mijn hand trilt
Een orkaan aan emoties gaat door mijn lichaam
Alsof mijn hart gilt
Mijn ademhaling drukt op de borst
De spanning neemt toe
Het blijft een gevecht met mijzelf
De strijd maakt moe
Om hier vandaan te lopen
Met de wind in mijn rug
Op weg naar mijzelf
Ik ga niet meer terug
De weg naar het onbekende
Het maakt mij nu bang
Dit is wie ik echt ben
Dus hoor nu mijn zang
Een schreeuw om verandering
Een schreeuw om vrijheid
Ik verstop mij niet meer
Ik leef de tijd
Reacties op dit gedicht
| GuusV: | Woensdag, december 24, 2014 10:34 |
| Bedankt voor de fijne reacties! | |
| noa74: | Woensdag, december 24, 2014 01:33 |
| Op zoek naar jezelf met alle kracht die je in je hebt...Mooi geschreven. | |
| september: | Dinsdag, december 23, 2014 22:17 |
| Mooi en krachtig geschreven Guus Graag gelezen, ga zo voort. Liefs |
|
| Lia van der Fluit: | Dinsdag, december 23, 2014 20:40 |
| super,,niet verstoppen,,,is ook niet nodig Lia x |
|
| Markemans: | Dinsdag, december 23, 2014 18:38 |
| Super mooi gedicht Guus... Zo te lezen ben je op de goede weg |
|
| Stroejaro: | Dinsdag, december 23, 2014 18:30 |
| Bijzonder en inderdaad krachtig geschreven! | |
| kimmytje: | Dinsdag, december 23, 2014 18:15 |
| Een prachtig en krachtvol schrijven.. Heel mooi hoor Liefs Kimmy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: GuusV |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 december 2014 | ||
| Thema's: | ||