Uit peulen groeien dromen
Uit peulen groeien dromen
Dode dromen zeggen zo weinig
Zij zijn schaduwen van een verleden
Slechts een herinnering van pijn
Die je het liefst zou vergeten
Maar oude dromen die nog leven
Warmen je hart
Strelen je ziel
Dansen door je gehele zijn
Maar als ik verdrietig in de spiegel kijk
Realiseer ik me , ook ik ben een vergeten droom
Door de tijd aangevreten
Geen warmte,niks geen gestreel
Ik heb nooit kunnen dansen
Dromen gaat me beter af
Daar uit put ik vreugde
Ik groei slechts uit de peulen van mijn ziel
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, december 31, 2016 21:19 |
| Prachtig! | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, december 28, 2014 16:31 |
| een hele mooie | |
| kimmytje: | Zondag, december 28, 2014 15:50 |
| Alweer een hele mooie, met een mooie achtergrond en tekstkleur.. de inspiratie blijft komen lijkt me, mooi mooi Liefs Kimmy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: Black Lord | ||
| Gepubliceerd op: 28 december 2014 | ||
| Thema's: | ||