dan misschien
kijk ik voor me uit
mijn ogen schilderen het landschap
de kleuren vul ik zelf in
ik moet niet spreken in stilte
om te weten wat ik voel
de woorden schrijven zichzelf
in gegoten gedicht
blinddoek om mijn rede
verhindert mij blind te staren
naar wat niet zeker is
mijn ogen verhalen hun eigen verhaal
kijk met me me
luister naar mijn hart
dan misschien zal je weten
wie ik ben-
mijn ogen schilderen het landschap
de kleuren vul ik zelf in
ik moet niet spreken in stilte
om te weten wat ik voel
de woorden schrijven zichzelf
in gegoten gedicht
blinddoek om mijn rede
verhindert mij blind te staren
naar wat niet zeker is
mijn ogen verhalen hun eigen verhaal
kijk met me me
luister naar mijn hart
dan misschien zal je weten
wie ik ben-
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, december 30, 2014 13:57 |
| Vind ik heel mooi Nayeli Liefs |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, december 30, 2014 09:32 |
| Gelukkig spreekt het fictieve voor zichzelf en vult de kleuren in die bij jouzelf passen. Heel mooi gedicht Nayeli. Warme groet en fijne dag Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nayeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 december 2014 | ||
| Thema's: | ||