Kerktoren
Kerktoren
de klokken van de kerktoren
kleppen een recital vandaag
de stille winter was akoestiek
alle mensen leken ontroerd
iedereen keek uit zijn raam
al konden ze de toren niet zien
ze wilden geen noot missen
alle radio’s werden uitgezet
de grote klok ging trillend over
in het geklingel van de kleine
een trilling die andere aanspoorde
en door het lichaam trok
velen kwamen aan de toren samen
de massa werd groter en groter
door de trilling van de klokken
viel de sneeuw in massa van de toren…
ela
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Dinsdag, december 30, 2014 13:38 |
| Idyllische gedachten . hoop dat de toren nog lang luidt en gehoor vindt. h. gr. th |
|
| wervelende regenboog: | Dinsdag, december 30, 2014 11:35 |
| sneeuwpoppen werden geboren... | |
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: ela | ||
| Gepubliceerd op: 30 december 2014 | ||
| Thema's: | ||