weerkaatsing
weerkaatsing
schijnbaar zijn de trillende galmen van
ontelbare stemmen en gezangen eindeloos
totdat de samenballende weerkaatsing tegen
de waterscheiding van het gekraakte universum
hen terugzendt als glans en schittering in
evenveel netvliezen die vol verbazing en
verwondering signalen vibreert naar onna-
denkende cellen en het wezen inspireren
tot het stellen van een daad die ieder
talent overtreft en de tulpenpluksters
zuchten doen op hun pad van zompige klei
en kinders voetsporen doen verlaten in een
utopisch wereldideaal om na entertaining en
uitzichtloze liefdes een laatste zucht te slaken
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 31 december 2014 | ||
| Thema's: | ||