Frustratie
Frustratie
Daar gaan we weer
vanbinnen groeit de druk
een trillende spanning
die op ontploffen staat
Het nieuwe jaar is reeds ingezet
maar weg is de vrede en schone schijn
op ieders gezicht een verwrongen grimas
van frustratie en onderdrukte woede
Ook ik was even vergeten
hoe fijn het was, alleen te wonen
alleen op mezelf aangewezen te zijn
de gemoederen zijn verhit
De sfeer is intens geagiteerd
Dus ging ik maar een eind rijden
weg van de vijandigheid en ik dacht
Laat me nu maar even gerust
Reacties op dit gedicht
| Alice x: | Vrijdag, januari 02, 2015 22:39 |
| Ja deze dagen lopen de emoties soms hoog op, blijkbaar is dit typisch voor de periode. Hopelijk nu terug rust voor je! Groetje Alice x | |
| karinvangelder: | Vrijdag, januari 02, 2015 18:13 |
| zo leert een mens iedere dag weer Kimmytje hoe vlug voornemens vervagen .hou je goed hoor Kimmy liefs x Karin |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kimmytje |  
|
|
| Gecontroleerd door: kimmytje | ||
| Gepubliceerd op: 02 januari 2015 | ||
| Thema's: | ||