Grijs
rust het wolkendek
op de eerste dagen
van dit nieuwe jaar
ik kijk
staar
laat mijn blikken gaan
door het raamwerk
van mijn gedachten
langs de spiegelende
wateren van alles
wat was
en is
en voel
gemis
-
die ene
hand
de diepte van
begrip
en liefde
het draagt
vraagt
zoveel in mij
-
ik zet
mijn voeten
in het zand
het korrelt
knispert
kent nog vaag
die vormen van structuur
langzaam
sluit ik mijn venster
vang het laatste restje licht
op het stucwerk
van mijn muur
ik ben geborgen
maar niet
echt vrij..
kimmytje: | Zondag, januari 04, 2015 11:20 |
Een ontroerend mooi schrijven John, Heel zelf ontledend verwoord Liefs Kimmy |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, januari 03, 2015 21:55 |
een prachtig geheel heb je ervan gemaakt! | |
noa74: | Zaterdag, januari 03, 2015 21:29 |
Geraakt door dit schrijven. Sterkte | |
Lia van der Fluit: | Zaterdag, januari 03, 2015 21:08 |
mooi gedicht,,:) Lia x |
|
Dirk Hermans: | Zaterdag, januari 03, 2015 17:45 |
mooi neergezet | |
wervelende regenboog: | Zaterdag, januari 03, 2015 17:16 |
vrij als een vogel maar gebonden aan herinnering mooi gedicht en beeld sterkte en mooi weekend John |
|
september: | Zaterdag, januari 03, 2015 17:08 |
Prachtig geschreven John. Het pakt me als lezer en raakt van begin tot eind. Liefs | |
Anneke Bakker: | Zaterdag, januari 03, 2015 16:46 |
Hoe indrukwekkend jij je eenzaamheid verwoord John, ben er door ontroerd. Ik herken het, alleen is maar alleen, als een valse vrijheid in je bestaan. Sterkte wens ik je en hartelijke groet. Anneke |
|
Auteur: John Kroos | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 03 januari 2015 | ||
Thema's: |