Sterre 2015
Glas laten vallen, stuk laten gaan
jou omhelzen, werkelijkheid behouden
scherven vinden lang na het vergaan
Vingers snijden en de wereld rood
laten kleuren, omdat we menselijk zijn
Jou toch nog kunnen verlangen Sterre
de koude, de passie en het licht
verlichte trein, die uit de aarde scheen
Jij was daar, draaide mijn ring
om en om tegen de draad in
jou omhelzen, werkelijkheid behouden
scherven vinden lang na het vergaan
Vingers snijden en de wereld rood
laten kleuren, omdat we menselijk zijn
Jou toch nog kunnen verlangen Sterre
de koude, de passie en het licht
verlichte trein, die uit de aarde scheen
Jij was daar, draaide mijn ring
om en om tegen de draad in
Reacties op dit gedicht
| september: | Zondag, augustus 19, 2018 13:07 |
| Wat een hemelsmooi gedicht Stanislaus. In stilte en beroering gelezen. | |
| Stanislaus Jaworski: | Donderdag, januari 08, 2015 09:22 |
| Sterre 2015 Glas laat val, stuk laat gaan jou omhels, werklikheid behou skerwe vind lank na die vergaan Vingers sny en die wêreld rooi laat kleure, omdat ons menslik is Jou tog nog kan verlang Sterre die koue, die passie en die lig van die trein, wat uit die aarde geskyn Jy was daar, draai my ring om en om teen die draad in om weer te kom op vertrou en betroubare paaie hulle wys almal na jou |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 05 januari 2015 | ||
| Thema's: | ||