Uit de tijd van toen
Zoveel wilde ze jou vertellen
maar toen ze in jouw ogen keek
bleef ze stil, ze zweeg
de betovering was verbroken
de verwachting verloren gegaan
je was niet meer, de persoon
waarvan ze ooit droomde
je had, je ware gedaante
aangedaan
en de wind fluisterde
de melodie
van oude dingen
die voorbijgaan
die alleen nog glanzen
in de glimlach
van herinneringen
toen je nog een droom was
en zij op roze wolken sliep
Reacties op dit gedicht
| kimmytje: | Woensdag, januari 07, 2015 19:36 |
| O wat een prachtig schrijven en zo herkenbaar voor velen van ons geschreven! Dikke proficiat Cobie, die heb je bijzonder goed gebracht Liefs Kimmy |
|
| wervelende regenboog: | Woensdag, januari 07, 2015 14:30 |
| heerlijk gedicht! | |
| teun hoek: | Woensdag, januari 07, 2015 12:09 |
| een ver verleden met een glimlach van volwassenheid. h gr teun |
|
| falm: | Woensdag, januari 07, 2015 10:25 |
| Ik heb er van genoten. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, januari 07, 2015 09:56 |
| een pracht | |
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: windwhisper | ||
| Gepubliceerd op: 07 januari 2015 | ||
| Thema's: | ||