De Jugendstil-klok
Allerzielen regent zijn
huilbuien binnenshuis
waar de Jugendstil-klok
jeugdjaren voorbij tikt
terwijl jij nu als een
fossiel onder fragiele
vergeet-mij-nietjes ligt.
En de mensen rondom
mij begrijpen niet dat ik
doodviel de dag dat jij
levend werd verbrand
tijdens een heldendaad
in een ver instabiel land.
Ik hoop dat je ooit
gereïncarneerd wordt in
een voorzichtiger iemand op
een wereld...zonder haat.
Met die gedachte kan
ik leven, jongeman.
Tot dan,
dappere soldaat !
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Claudelaire | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 07 januari 2015 | ||
| Thema's: | ||